ขมิ้น

ขมิ้น

ลักษณะ

พรรณ     ไม้ล้มลุกจำพวกเดียวกับขิง มีหลากหลายพันธุ์ขมิ้นขาว ขมิ้นชัน มีเหง้าสีเหลืองเข้มอยู่ใต้ดินเป็นข้องอไปมาคล้ายกับขิง เปลือกเหง้าเรียบและบาง ลำต้นสูงประมาณ  60 – 70 ซม. ใบเลี้ยงเดียวสีขนาดใหญ่ลักษณะคล้ายหอกกว้าง 10 ซม. ยาว 30 – 40 ซม. ปลายใบแหลม มีก้านยาว  ใบงอกงามดีในหน้าฝนและร่วงโรยไปในหน้าแล้ง เหลือแต่ เหง้าที่ยังคงอยู่เมื่อเจอฝนใหม่ก็จะแตกหน่อเป็นต้นใหม่ โตขึ้นมีดอกออกเป็นช่อใหญ่สีขาวหรือสีเขียวอ่อน  กลีบดอกเรียงซ้อนกันอย่างเป็น ระเบียบ สวยงามมาก

 ใช้เป็นอาหาร

 ส่วนของเหง้าสดที่โตเต็มที่จะมีรสชาติดีกว่าขมิ้นอ่อน นิยมทำเป็นเครื่องเทศปรุงอาหารให้มีสีเหลืองและกลิ่นหอมเฉพาะตัว  อาหารปักษ์ใต้ ต้มไก่

คุณประโยชน์

 ส่วนที่ใช้ก็คือ "เหง้า" ที่มีรสฝาดนั่นเอง โดยเหง้ามีฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย เชื้อรา ลดการอักเสบ และมีฤทธิ์ในการขับน้ำดี ต้านอนุมูลอิสระป้องกันการเกิดมะเร็งในตับ ช่วยบำรุงตับ นอกจากนี้ ยังมีสารอาหารหลายชนิด ทั้งวิตามินเอ วิตามินซี วิตามินอี และเกลือแร่ต่าง ๆส่วนน้ำมันหอมระเหยในขมิ้นชัน ก็มีสรรพคุณบรรเทาอาการปวดท้อง ท้องอืด แน่นจุกเสียดได้ด้วย จึงนิยมนำขมิ้นมาใช้สมานแผลในกระเพาะอาหาร ทำความสะอาดลำไส้ รักษาโรคกระเพาะอาหาร

กระถิน

กระถิน

ลักษณะ
ลำต้นขนาดถึงขนาดใหญ่ สูงได้ถึง สิบ เมตร ใบ กระถินเป็นใบประกอบแบบขนนกสองชั้นเรียงสลับ แกนกลางใบประกอบ ยาว สิบเซนติเมตรใบย่อยมีขนาดเล็กสีเขียวปลายแหลม โคนเบี้ยว ท้องใบสีนวล ออกดอกสีขาวเป็นช่อกระจุกตรงง่ามใบ 1 –3 ช่อฝักแบนปลาย แหลม ยาวประมาณ 5 นิ้ว ฝักมีสีเขียวมองเห็นเมล็ดข้าวใน มีเมล็ดเรียงแถวเดียวเมล็ดอ่อน มีสีเขียว  เมื่อแก่ มีสีน้ำตาล ต้นกระถินชอบขึ้นอยู่ตามธรรมชาติโดยทั่วไป  ในสวน  ทุ่งนา  ป่าเขา  ทนแดดทนแล้ง ได้ดีนิยมปลูกต้นขนาดเล็กไว้เป็นรั้วบ้านด้วยรูปทรงที่สูงเพรียว ตัดกิ่ง ให้เป็นเหมือนรั้ว  และเด็ดยอดเก็บฝักมากินได้ทุกวัน  ถือว่าเป็นไม้มงคลชนิดหนึ่ง  สามารถขับไล่เสนียดจัญไร  ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดและปักชำ   เจริญเติบโตเร็วโดนเฉพาะในฤดูฝนที่มีน้ำเพียงพอ  

ใช้เป็นอาหาร 

 ฝักอ่อน  เมล็ดอ่อน  และยอดอ่อน  ใช้เป็นอาหาร  ทั้งหมด นั้นมีรสชาติฝาดอมหวาน  ทั้งหมดนั้นมีรสชาติฝาดอมหวาน  ฝักอ่อนนิยมกินกับขนมจีนน้ำยา ฝักและยอดอ่อนนิยมกินสดกับน้ำพริกต่างๆ  ไม่ว่าจะเป็นน้ำพริกปลาทู      ปลาร้า  น้ำพริกหนุ่ม แจ่วบ่อง  หรือ หลน ก็เข้ากันได้ดีมาก  รวมทั้งเป็นผักเหนาะกินกับส้มตำ  ตำแตงร้าน  แตงกวา  ทางภาคใต้ นิยมกินกับแกงเผ็ด  แกงไตปลา เพื่อบรรเทารสเผ็ดร้อน  เมล็ดกระถินมีรสมันใช้เป็นฝักในข้าวยำอาหารท้องถิ่นปักษ์ใต้

                  

คุณประโยชน์

เมล็ดแก่แข็ง  เอามาทำเป็นเครื่องประดับจำพวกสร้อยข้อมือ  สร้อยคอ  เข็มกลัด   ใบแก่ของกระถินนำมาเลี้ยงวัว  ควาย  เลี้ยงหมูได้  นำมาทำ  ปุ๋ยหมัก  ทำปุ๋ยชีวภาพ

ยอดและฝักอ่อน  มีวิตามินเอสูงช่วยบำรุงสายตา  มีเส้นใยมากช่วยแก้ท้องผูก  มีโปรตีนสูงช่วยซ่อมแซมเซลล์  บำรุงร่างกาย  มีแคลเซียมสูง  ช่วยเสริมกระดูกและฟัน

ราก  มีรสจืดเฝื่อน  ใช้ขับระดูขาว  ขับลมแก้ท้องอืด  แก้ท้องร่วง  อาเจียน

ลำต้น  ใช้สมานแผล  ห้ามเลือด  แก้ท้องร่วง

ใบอ่อน  กินบำรุงร่างกาย  มีสารแทนนิน  สารอัลคาลอยด์  สารเควอซิทริน

ดอก  มีรสมัน  กินบำรุงตับดี แก่เกล็ดกระดี่ที่ดวงตา

เมล็ด   มีกรดไขมันและสารอัลคาลอยด์  ใช้ขับพยาธิตัวกลม  โดยเด็ก กินเมล็ด  5 – 20 กรัม ในตอนเช้าตอนท้องว่างติดต่อกัน  3 – 5 วัน ผู้ใหญ่ใช้ปริมาณมากขึ้น 25 – 50 กรัม แล้วแต่น้ำหนักตัว วิธีการใช้เช่นเดียวกัน

ใบกระถินอ่อน 100 กรัม มีพลังงาน 59 กิโลแคลอรี่  ไขมัน 0.9 กรัม คาร์โบไฮเดรต 8.8 กรัม โปรตีน 8.4 กรัม เส้นใย 3.8 กรัม แคลเซียม 137 มิลลิกรัม  ฟอสฟอรัส 11 มิลลิกรัม  วิตามินบี  2  0.09 มิลลิกรัม  วิตามินซี  8 มิลลิกรัม  ไนอาซีน 5.4  มิลลิกรัม  วิตามิน  เหล็ก  9.2  มิลลิกรัม